Luty w Pardon, To Tu

W warszawskiej klubokawiarni Pardon, To Tu będzie się w lutym działo. Sprawdźcie, jakie pozycje znalazły się w rozkładzie klubu.

7 lutego 2015, godz. 12:00-15:00 – Warsztaty plastyczne dla dzieci Kropka w kropkę – Ale odlot!
wstęp wolny

Czy fascynuje was latanie? Nas tak! Dlatego w sobotę przyjrzymy się temu zagadnieniu bliżej. Pod koniec zajęć Kropka w kropkę każdy maluch stanie się właścicielem niepowtarzalnych kolorowych skrzydeł, które przeniosą go w świat wyobraźni, a tam wszystko jest możliwe!

Pewnego dnia postanowiłyśmy, że podzielimy się z innymi tym co w życiu wychodzi nam najlepiej… czyli kreatywnym podejściem do otaczającego nas świata. Chcemy zarażać wszystkich pasją do kultury i sztuki – mówią prowadzące.

Prowadzące: Dorota Pasek i Katarzyna Cecot – absolwentki Akademii Sztuk Pięknych oraz Studium Pedagogicznego w Warszawie. W 2012 r. stworzyły autorski projekt warsztatów dla dzieci pod nazwą Kropka w kropkę. Współpracują również z Mariką Nowak, Zuzanną Piętkowską oraz Karoliną Wójtowicz.

8 lutego 2015, godz. 15:00 – Teatrzyk Cieni – widowisko dla dzieci
wstęp wolny

Zapraszamy małych i dużych na spotkanie z intrygującymi bohaterami Teatrzyku Cieni. Każda historia została napisana lub zaadaptowana przez autorkę na potrzeby teatrzyku. Próbuje w nich odpowiedzieć na nurtujące dzieci pytania, podpowiedzieć jak wybrnąć z kłopotliwych sytuacji, a także zapoznać je ze światowymi klasykami literatury dziecięcej. Tym razem dowiemy się co znalazł mały dinozaur za wielką górą…

Po spektaklu będzie czas na krótką rozmowę, która pomoże dzieciom odnaleźć i zrozumieć morał bajki. Wykonamy wspólnie kukiełki jednego z bohaterów oraz zaprosimy dzieci za kulisy“ teatrzyku. Rodzice dzieci do lat 5 proszeni są o uczestnictwo w części warsztatowej wraz z pociechami.

Prowadząca: Agnieszka Chądzyńska, wcześniej dziennikarka Rzeczpospolitej“, Dziennika“ i Przekroju“. Obecnie prowadzi zajęcia z języka francuskiego dla dzieci i dorosłych oraz warsztaty o podróżach i sztuce dla najmłodszych.

9 i 10 lutego 2015, godz. 20:30 – 2 Nights with Konono Nº1 [CD – Democratic Republic Of The Congo]
bilety: 50 zł

Zespół został założony ponad 25 lat temu przez wirtuoza instrumentu likembe (tradycyjny instrument czasami nazwany sanza lub thumb piano, składający się z metalowych prętów przymocowanych do rezonatora) – mistrza Mingiedi, natomiast dopiero w 2003 r. zagrał pierwsze koncerty poza Afryką (na wspólnej trasie z zespołem The Ex), które zaowocowały w późniejszym czasie licznymi kolaboracjami, m.in. z Björk (w piosence Earth Intruders z albumu Volta) i Herbiem Hancockiem (za tę współpracę dostali nagrodę Grammy – kategoria Best Pop Collaboration).

W skład zespołu wchodzą trzy likembés elektryczne (basowe, średnie i wysokie tony), wyposażone w ręcznie zrobione mikrofony. Istnieje także sekcja rytmiczna, która wykorzystuje tradycyjne jak i prowizoryczne instrumenty perkusyjne (patelnie, garnki i części samochodowe), a także swoisty system dźwięku, w tym megafony z okresu kolonialnego, o nazwie lance – voix (voice-throwers). Ich repertuar opiera się w dużej mierze na tzw. Bazombo Trance Music’.

Debiutancki album ‘Congotronics 1′ cieszył się światowym uznaniem. Dzięki niemu zdobyli nominację do nagrody Grammy i zagrali koncerty dla wielotysięcznych tłumów na takich festiwalach jak Sonar, Coachella i The Big Chill.

15 i 16 lutego, godz. 20:30 – 2 Nights with the Chicago Underground Duo [Rob Mazurek / Chad Taylor]
bilety: 30 zł (jednodniowe)/ 50 zł (dwudniowe)

Zespół powstał w końcówce lat 90. i w ciągu swojego kilkunastoletniego istnienia podlegał konsekwentnie ewolucji, nie zamykając się w jednej określonej stylistyce muzycznej. Obydwaj muzycy wykazują odważne podejście do swoich twórczych kompozytorsko-improwizatorskich poczynań. Rob Mazurek – trębacz i kornecista, którego korzenie leżą w tradycyjnym hard bopie, znany jest z zamiłowania do elektro-akustycznych eksperymentów. Muzyczne wędrówki perkusisty Chada Taylora również obejmują różne poza jazzowe tereny (na przykład indie rockowy Iron & Wine). Duo pojawi się w Polsce promując najnowszą, siódmą już płytę Locus.

Rob Mazurek to bez wątpienia jeden z najważniejszych muzyków świata. Skala projektów, w które jest zaangażowany Rob, robi wrażenie i można by je wyliczać bez końca. Artysta pochodzi z Chicago, budując od lat tamtejszą scenę eksperymentalną. Obecnie mieszka w São Paulo, czego wynikiem jest jego projekt z tamtejszymi muzykami – São Paulo Underground.

Chad Taylor – perkusista urodzony w Tempe w Arizonie zaczynał od gry na gitarze. Perkusistą stał się po przeprowadzce do Chicago, gdzie spotkał znakomitości jazzowej sceny – Roba Mazurka, Jeffa Parkera (Tortoise) i Erica Alexandra. Od tamtej pory krąży między Chicago a Nowym Jorkiem, wciąż mieszając w swojej twórczości wpływy obu scen jazzowych. W Chicago stworzył swoje najbardziej znane projekty – Chicago Underground oraz trio Sticks and Stones. Taylor ma też na swoim koncie nagrania z Samem Prekopem (The Sea and Cake), Jimem O’Rourke, Derekiem Bailey, Eugene Chadbourne’m, Kenem Vandermarkiem czy Marc Ribot.

17 lutego, godz. 19:00 – Spotkanie autorskie z pisarzem Jakubem Żulczykiem
wstęp wolny

Jakub Żulczyk – pisarz, felietonista, scenarzysta. Pochodzi z Mazur, studiował w Olsztynie i Krakowie, mieszka i pracuje w Warszawie. Zadebiutował w 2006 r. w wydawnictwie Lampa i Iskra Boża powieścią młodzieżowo-romantyczną Zrób mi jakąś krzywdę. Autor powieści: Radio Armageddon, Instytut, Zmorojewo i Świątynia, bestsellera Ślepnąc od świateł, za który został nominowany do Paszportów Polityki, felietonów i artykułów (m.in. do: Wprost, Dziennika, Playboya, Przekroju i Tygodnika Powszechnego), scenariuszy filmowych i telewizyjnych, a także książeczki dla dzieci Zdarzenie nad strumykiem. Stypendysta programu Willa Decjusza, zwycięzca międzynarodowego konkursu Young Euro Connect na esej. Nominowany do nagrody Wdechy przez Gazetę Wyborczą w kategorii postać roku 2014.

Spotkanie poprowadzi Łukasz Saturczak. Urodził się w Przemyślu. Debiutował w roku 2005 na łamach Lampy. Doktorant na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego gdzie wcześniej ukończył dziennikarstwo i komunikację społeczną oraz creative wrting. Opowiadania, szkice i recenzje publikował m.in. w Studium, Toposie, Nowych Książkach, Czasie Kultury, Ha!arcie i Take Me. Dziennikarz Newsweeka.

Na spotkaniu dostępne będą egzemplarze:

– Ślepnąc od świateł (październik 2014); nominacja do Paszportów Polityki
– Radio Armageddon (styczeń 2015); wznowienie, uzupełnione

18 lutego, godz. 19:00 – Glissando #25 Manifest – spotkanie / dyskusja + koncert duy geborg
wstęp wolny

Glissando gości w Pardon, To Tu już od dłuższego czasu, na półkach kawiarnianej księgarni. Tym razem będziemy mieli okazję usłyszeć na żywo tezy stawiane na stronach magazynu. W spotkaniu będą uczestniczyli redaktorzy, krytycy ale też twórcy muzyki wokół której porusza się to wydawnictwo. Spotkanie rozpocznie się koncertem duy gebord.

Projekt numeru 25 Glissanda zakładał zbadanie problematyki manifestów w tej szerokiej perspektywie, ze szczególnym odniesieniem do Europy środkowo-wschodniej. Rekonstrukcję wizji audiosfery ukrytych w różnych nowoczesnych całościowych tekstach politycznych oraz ponowne przebadanie tekstów programowych środkowoeuropejskich awangard – zarówno tych bezpośrednio podejmujących tematykę muzyki, jak i tych pozornie traktujących jedynie o sztukach wizualnych. Wreszcie, refleksję nad przemianami pojęcia manifestu w krajach powojennego bloku wschodniego – pozostających w cieniu Manifestu Komunistycznego w czasach, gdy inflacja artystycznych manifestów doprowadziła do kryzysu samego pojęcia. Oznacza to refleksję nad manifestami doby neoawangardy oraz tekstami współczesnymi.

Duy geborg to jednoosobowy projekt muzyczny pozbawiony stylistycznych wytycznych. Eksperymentalna elektronika, groovebox, mikser, efekty, field recording, glitche, found sounds, konwersja audio, eksperymenty na plikach, no input. Pod szyldem duy gebord wydane zostały dwie kasety audio: mangrove (Wounded Knife, 2014) i kelp (Pawlacz Perski, 2014), CD-R mildew (BDTA, 2014) oraz dwa minialbumy wypuszczone własnym sumptem w 2013 r. Za brzmienie duy gebord odpowiada Radek Sirko, z wykształcenia kulturoznawca i realizator dźwięku, doktorant w zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego i stypendysta programu Młoda Polska 2014.

Bieżące i archiwalne numery Glissando na co dzień dostępne są w księgarni Pardon, To Tu lub tutaj.

21 lutego, godz. 12:00-15:00 – Warsztaty plastyczne dla dzieci Kropka w kropkę – Ptaki Dziobaki
wstęp wolny

Jakie ptaki są najfajniejsze? My jesteśmy zdania, że te własnoręcznie wykonane! Jeśli wy też, to zapraszamy Was do wspólnego tworzenia ruchomych ptaków dziobaków. Bo twórcza zabawa, to to, co lubimy najbardziej!

Projekt kropka w kropkę… powstał z chęci podzielenia się tym z najmłodszymi odkrywcami, a także z wiary, że razem możemy zdziałać więcej! Warsztaty pomogą rozwinąć zdolności manualne malucha, przybliżą mu różne techniki artystyczne i biedą przy okazji świetną zabawą. Podczas zajęć każdy uczestnik dowie się m.in. jak w twórczy sposób wykorzystać rzeczy z pozoru niepotrzebne, np. rolki po papierze toaletowym, kartonowe pudła, stare gazety czy plastikowe zakrętki. Chcemy dzięki temu nauczyć dzieci twórczego spojrzenia na otaczający nas świat. Każde zajęcia są niepowtarzalne, a wykonane dzieła dzieci zabierają ze sobą do domu.

22 i 23 lutego, godz. 20:30 – 2 Nights with Peter Brötzmann / Steve Swell / Paal Nilssen-Love
bilety: 40 zł (jednodniowe)/ 70 zł (dwudniowe)

Potężna fala improwizowanych dźwięków czeka nas za sprawą projektu Brötzmann – Swell – Nilssen-Love. Peter Brötzmann ze względu na energiczny sposób grania zwany jest rzeźnikiem z Wuppertalu. Z norweskim perkusistą Paalem Nilssenem-Lovem współpracuje od kilkunastu lat. Gdy do tego duetu dodamy amerykańskiego puzonistę Steve’a Swella, powstanie międzygalaktyczna wybuchowa mieszanka trudnych do okiełznania dźwięków.

Peter Brötzmann jest jedną z najważniejszych i najbardziej bezkompromisowych postaci free jazzu, znajduje się w czołówce kształtujących wyjątkową, europejską muzykę swobodnej improwizacji od 1960 roku. Samouk gry na klarnecie i saksofonie, Brötzmann dał się poznać jako jeden z najpotężniejszych i najbardziej oryginalnych muzyków, wydając szereg albumów nasyconych bardzo poszukiwaną muzyczną inwencją, w tym epokowy Machine Gun Sessions w 1968 roku – pierwotnie wydany przez jego własną wytwórnię Brö i późniejsze nagrania dla FMP (Free Music Production). Dźwięk Brötzmanna jest jednym z najbardziej charakterystycznych, afirmujących życie i radosnych w całej muzyce, on sam występował z prawie wszystkimi najważniejszymi muzykami improwizującymi od wczesnych powiązań z Donem Cherry’m i Stevem Lacy’m do regularnych zgrupowań z Peterem Kowald’em, Alex’em Von Slippenbach’em, Hanem Bennink’em i Fredem Van Hove, z Chicago Tentet (Mats Gustafsson, Joe McPhee, Ken Vandermark i więcej) i różnymi jednorazowymi i ad hoc zrzeszeniami z wieloma innymi muzykami, w tym Keiji Haino, Derek Bailey, Evan Parker, Anthony Braxton i Rashied Ali.

Steve Swell to jeden z najbardziej śmiałych i płodnych członków nowojorskiej społeczności free-jazzowej. Ugruntował swoją pozycję lidera i sidemana kilku z najbardziej ekscytujących bandów, występując w klubach, na festiwalach i w teatrze – w Afryce, Azji, Europie, Ameryce Północnej i Południowej. Prowadził kursy mistrzowskie na uniwersytetach, w szkołach podstawowych, liceach, schroniskach i domach kultury w USA i Europie. Jest również artystą nauczającym w systemie szkół publicznych NYC, pracuje najczęściej z dziećmi upośledzonymi, za co otrzymał nagrodę Jubilation Foundation Fellowship Award z Tides Foundation w 2008 roku.

Paal Nilssen-Love dosłownie wychował się na jazzie. Miał zaledwie pięć lat w 1979 roku, kiedy jego rodzice otworzyli Stavanger Jazzclub. Kariera muzyczna była więc naturalnym (i dopingowanym) wyborem. Młody perkusista zaczął pracować z saksofonistą Frode Gjerstad i trębaczem Didrikiem Ingvaldsenem w 1990 roku, trzy lata przed rozpoczęciem formalnych studiów jazzowych w Sund College Konserwatorium Muzycznym w Trondheim. Dziś portfolio Paala obejmuje Atomic, School Days, The Thing, Frode Gjerstad Trio, Sten Sandell Trio, Scorch Trio, Territory Band, FME, Chicago Tentet oraz różne projekty duo jak z Peterem Brötzmannem, Kenem Vandermarkiem, Johnem Butcherem, organistą Nilsem Henrikiem Asheimem oraz czarodziejem noise Lassem Marhaugiem. Ma na swoim koncie niezliczone występy na festiwalach i w klubach w Europie i USA oraz uczestnictwo w ponad stu nagraniach. Organizuje własny festiwal – All Ears – dla muzyki improwizowanej w Oslo, który jest ważną częścią jego życia muzycznego; planuje także założyć własną wytwórnię dla produkcji winylowych.

25 lutego, godz. 20:30 – Anewal (Niger Dessert Blues)

Światowej klasy gra na gitarze, śpiew, taniec, tradycyjne instrumenty i niesamowite stroje. Wraz z dwoma muzykami Alhousseini Anivolla przedstawia magiczną mieszankę dla uszu, oczu i duszy!

Alhousseini Mohamed Anivolla jest gitarzystą i wokalistą słynnej bluesowej grupy Etran Finatawa, która pół roku temu gościła w Pardon, To Tu. Od 2004 roku stale koncertując Alhousseini odwiedził z nimi 44 krajów na całym świecie. Wszystkie cztery albumy tego zespołu zostały wyprodukowane przez World Music Network Londyn i zostały entuzjastycznie przyjęte przez międzynarodową prasę. W ciągu tych wszystkich lat Alhousseini miał dużo okazji do spotkań z muzykami z całego świata. Tworzył z Chicha Libre (LA), Colin Bass (UK), perkusistami The Dhol, Eric Triton (Mauritius), Guy Buttery i Steve Newman South Africa, Andrzej Ptak (USA) i Malebo Mothema (RPA).

Wszystkie te podróże, inspiracje i kooperacje zaowocowały w 2011 powzięciem decyzji o rozpoczęciu kariery solowej. Rezultatem jest album Anewal (World Music Network). Anewal Walking Man jest dziennikiem jego osobistej podróży z pustyni do miasta, na arenę międzynarodową i z powrotem. Dzięki możliwości podróży, artysta wykorzystuje swoją muzykę aby tworzyć świadomość bogactwa kulturowego swoich ludzi i wielu kultur Nigru. W jego piosenkach, a także w licznych wywiadach i wypowiedziach na forach dyskusyjnych, ostrzega przed utratą różnorodności kulturowej na całym świecie. Mówi o przemianach społecznych, zmianach klimatycznych i ich bezpośrednim wpływie na jego ludzi. Alhousseini od 2005 jest intensywnie zaangażowany w pracy wychowawczej, zagranicą i w jego własnym kraju uwrażliwia dzieci na temat tożsamości kulturowej jako siły napędowej rozwoju.

Alhousseini Anivolla: gitara, tekedebena, śpiew
Anana Harouna Ag: gitara, śpiew, taniec
Jean Gnonlonfoun: perkusja

źródło: materiały prasowe

Treść z archiwalnej wersji strony, stworzona przez autora bloga.